Het dagelijkse leven

Wuntanga, wolegu en detulem zijn termen die je hier op het moment veel hoort. Allemaal termen om aan te geven dat het echt warm is en die vervolgens worden beantwoord met yaya pam. Wat zo iets betekent als echt heel erg. 
Gevolg van de warmte is dat iedereen erg moe is, slechter slapen en veel mensen ziek zijn. Om de slaap in te halen en omdat het soms echt te warm is om wat anders te doen, wordt er overdag veel geslapen. Ook voelen veel mensen zich niet fit en worden ziek. Op de compound gaan wat ziektes rond. 
Zelf voel ik me nog wel fit. Al merk ik wel dat de warmte veel energie vraagt. Gelukkig kan ik goed slapen met de airco en kan ik als ik het echt zwaar heb ook overdag verkoeling zoeken met de airco. En dan zorgt de airco op 30 al voor verkoeling, dus hij hoeft niet heel laag voor een beetje extra comfort.

Helaas zijn de kranen in het dorp afgelopen weken gesloten gebleven. Dat is wel echt lastig. Dat betekent dat er bij andere dorpen water gehaald moet worden. Dat is echt ver lopen en met een emmer op mijn hoofd is dat voor mij nog net een stap te ver. Een andere optie is om jerrycans met water met de motorking te laten komen. Zelfs de vrouwen op de compound die soms wel een dorp verder water gaan halen, hebben dit een paar keer gedaan. Dat is wel 4x zo duur als wanneer je het zelf haalt. 
Ondertussen spaart iedereen zijn was zo lang mogelijk op en wordt er minder schoon gemaakt. Maar op een gegeven moment moet er toch echt weer schoon gemaakt en gewassen worden. 
Er moet dus constant nagedacht worden over watergebruik en hoe aan water te komen. Simpele dingen om over na te denken zijn bijvoorbeeld “hoe vaak trek ik de wc door met een emmer water”, “wanneer en hoe vaak badder ik met een emmer water” (met dit zweterige weer zou ik het liefst vaker op een dag badderen), “hoe lang kan ik nog met mijn kleren doen zonder te wassen”. Gelukkig kan ik af en toe bij Hanneke wassen, die een dorp verder woont waar wel regelmatig water is. Maar het blijft een hele uitdaging.

Ook op school hebben we dit waterprobleem. Het liefst wil Adinan iedere dag mijn fiets wassen. Helaas kan dat niet, omdat hier geen water aan verspild kan worden. Het water is harder nodig als drinkwater en om af te wassen en het lokaal schoon te houden. 

Ondanks de warmte en het watertekort ben ik zelf nog lekker bezig met het project. Er loopt van alles. Morgen hoop ik naar Accra te gaan om daar met de landelijke directeur van de Ghana Education Service te praten samen met Jeremia. Ik realiseerde me niet echt hoe hoog deze mensen hier zijn totdat ik aan Jeremia vroeg of hij wist waar in Accra we moesten zijn. Hij gaf toen aan dat alle ministeries aan dezelfde weg zitten. Toen drong eigenlijk pas door met wat voor mensen we in gesprek gaan. Ik ben erg benieuwd hoe deze gesprekken gaan verlopen en hoop dat ze goedkeuring geven voor de plannen en we op die manier onder GES kunnen gaan werken. 

Stiekem kijk ik ook uit naar een nachtje in een hotel in Accra. Al is het daar ook warm. Ik hoef even niet na te denken over water en hoop heerlijk te kunnen douchen en eten. 

Geniet van de lente en alle uitlopende takken en knoppen. Ik heb al mooie foto’s gekregen. 

En voor alle jarigen deze week: GEFELICITEERD! 🥳
Ik denk deze week speciaal aan jullie; oma, Eline en Jesse.😘

Liefs Lianne