!nclusion

Leuk om te horen en lezen dat jullie mij nog steeds volgen en het leuk vinden om te lezen. De reacties lees ik met veel plezier!

De afgelopen weken ben ik lekker druk geweest voor !nclusion en is er veel gebeurd. 

Waar ik veel mee bezig ben op dit moment is het nadenken over vervolgplekken voor de kinderen. Ik heb dat nog lang niet helder voor alle kinderen, maar voor de oudere kinderen van rond de 17 jaar ontstaat hier steeds duidelijker beeld van. Er zijn 3 meiden waarvan ik denk dat ze zouden kunnen leren weven in de toekomst. Dat is hier een officiële vocational training. Afgelopen weken ben ik met Jeremia bij verschillende masters langs geweest die meisjes hiervoor opleiden om te vragen of ze openstaan voor deze meiden met special needs. Tot nu toe lijkt dit zo te zijn. Naast het zoeken van leraren hiervoor is het ook belangrijk om ouders mee te nemen in deze voor hun nieuwe ideeën. Daarvoor nodigen we ouders regelmatig uit. Voor ouders is dit een hele verandering in de manier waarop ze altijd naar hun kind hebben gekeken. Bij de meeste ouders is het beeld ontstaan dat hun kind niks zou kunnen. Het is voor hun dus ook een hele omschakeling en het heeft tijd nodig om ouders aan het idee te laten wennen dat hun kind wel iets kan doen. Hier nemen we dus ook de tijd voor. Naast deze 3 meiden zijn we ook op zoek naar een werkplek voor Adinan. Voor hem denken we aan auto's wassen en helpen autobanden verwisselen. Er is een plek wat verder weg die geschikt lijkt. Het is voor familie een hele omschakeling. Ik vind het erg leuk om hier mee bezig te zijn en krijg er echt energie van als ik zie dat ouders langzaam aan dit idee wennen of op zijn minst voor open staan voor het idee. Ik ben erg benieuwd hoe dit uiteindelijk allemaal uit gaat werken. Het is echt een zoektocht en uitproberen wat wel en niet werkt. 

Daarnaast moet er op organisatorisch vlak veel geregeld worden. Het is inmiddels duidelijk geworden dat de proprietor van de school helemaal niet wil dat wij iets gaan bouwen op het stuk land. De communicatie met de proprietor is vanaf het begin ingewikkeld geweest. Ik kon er niet precies de vinger op leggen. Nu dit duidelijk is geworden ben ik eigenlijk vooral opgelucht dat ik niet meer met deze proprietor hoef samen te werken. Ook is gedurende de tijd de meerwaarde gebleken van het hebben van een klaslokaal binnen een school, omdat de kinderen daardoor gelijk integreren binnen de school en in contact komen met de andere kinderen van de school. De proprietor heeft aangegeven dat wij wel gebruik mogen blijven maken van het klaslokaal. Hij zegt zelf funding te hebben voor een gebouw met 12 klaslokalen. Daar zouden wij dan meerdere lokalen kunnen krijgen. Ik ben benieuwd of dit echt gebouwd gaat worden en wacht het rustig af. Het betekent iig dat wij niet op korte termijn iets gaan bouwen.

Doordat duidelijk is geworden dat het echt meerwaarde heeft om een klaslokaal binnen een school te hebben, willen we hier in de toekomst op inzetten. Daarom is het belangrijk om samenwerking te hebben met de Ghana Education Service. Nu moest dat via de district directeur, maar de regionale directeur en dan naar de nationale directeur. Bij de laatste ligt het nu al een paar maanden. Daarom is ons nu geadviseerd om zelf naar Accra te gaan en daar de nationale directeur te spreken. Voor het vervolg is het erg belangrijk dat dit geregeld is, dus ga ik binnenkort waarschijnlijk met Jeremia op en neer naar Accra om de directeur te spreken. Volgens Jeremia gaan ze het wel goedkeuren. Ik ben benieuwd en wacht maar weer af hoe het loopt. Ik vind het een hele uitdaging om dit goed geregeld te krijgen. Gelukkig heb ik hier goeie hulp bij van Jeremia. 

Ondertussen komen er op school ouders nieuwe kinderen aanmelden en staat de teller nu op 16 kinderen. Bij de laatste 2 aanmeldingen bracht dit veel vragen met zich mee. Een meisje zat al op school en hebben we daarom afgewezen. We zijn met de moeder hierover in gesprek gegaan. De moeder bleek te vinden dat er niet goed voor haar kind gezorgd wordt. Het gaat om een meisje van 6 die geen gevoel heeft in haar onderlijf. Hierdoor heeft ze geen controle over haar ontlasting en kan ze niet lopen. De school bleek aangeboden te hebben iemand te zoeken die voor het meisje zou verschonen wanneer dat nodig is. Hier moest de moeder voor betalen en dat wilde ze niet. Het meisje kon op school verder goed meekomen. Daarom zou het zijn doel voorbij gaan om het meisje bij ons op school aan te nemen. We hebben wel aangeboden om de moeder te helpen als ze in gesprek wil met de school. Een tweede meisje dat is aangemeld kan alleen maar liggen. Ze kan haar hoofd niet omhooghouden en ook niet praten. We hebben met de moeder afgesproken dat het meisje een maand op proef komt, zodat we kunnen kijken wat we voor dit meisje kunnen doen en welke gevolgen dit heeft voor de aandacht aan de andere kinderen in de klas. 

Tussendoor waren we uitgenodigd met de kinderen voor een Valentijnsfeest voor mensen met een beperking. Iedereen was er speciaal mooi voor aangekleed. We werden opgehaald met een bus. En alleen de rit met de bus was voor de kinderen al een hele belevenis. Abukari zat met grote ogen om zich heen te kijken. Adinan genoot vooral van het eten. En Fatahaya en Fauzia danste fanatiek mee. Al met al een geslaagde dag.

Verder is het warme seizoen nu echt begonnen en dat valt niet altijd mee. Het is overdag rond de 40 graden en 's nachts rond de 30. De komende 2 of 3 maanden blijft dat zo en wordt het misschien zelfs nog wel warmer. Ik probeerde een plek te vinden waar ik een beetje verkoeling kon vinden, maar dat viel niet mee. Daarom ben ik gisteren toch een airco gaan kopen. Het voelt als een luxe, maar nu kan ik op de dagen dat ik echt last van de warmte heb in ieder geval verkoeling zoeken door even de airco aan te zetten. 

Een voordeel van de warmte en droogte is wel dat de was snel droogt. Die heb ik de afgelopen weken weer met de hand gedaan. Dat is met deze warmte een van de betere klusjes, vind ik. Ik kan dat in de schaduw doen, behalve dan het ophangen. En ik blijf er ook niet helemaal droog bij. 

Hier gaan de moslims de komende maand vasten. Iets waar ze bij deze warmte tegenop zien. Zuleiha is blij dat ik nu een airco heb, zodat ze af en toe bij mij kan komen rusten. 

Om een beeld te krijgen van hoe het er aan toe gaat in de klas, heb ik een filmpje gemaakt. En natuurlijk geven ook de foto's beeld bij alle verhalen.

Liefs Lianne

Giften om het project voort te kunnen zetten, zijn nog steeds welkom via www.victoryfoundation.nl/doneren