Afscheid, afscheid, en nog eens afscheid

Zoals jullie misschien al begrepen hebben door de titel, hebben de afgelopen dagen in het teken gestaan van afscheid nemen. Niks aan :(. Maar ja, moet toch gebeuren.

Maandagavond heb ik vlees gekocht voor mijn gezin. Mijn zus heeft dat klaar gemaakt en ze maakte er tz bij. Ik was er wel blij mee dat ik dat op mijn laatste avond in mijn familie ook gewoon mocht eten :). Het was erg gezellig. Ik had wat kleinigheidjes gekocht voor mijn familie en dit heb ik gegeven. Vooral de schriftjes met de foto's waren een groot succes. Dus mam, bedankt!!! Ik kreeg van mijn vader 3 grote yams. En mijn broer had een briefje op mijn bed gelegd. Echt super lief! Maandag was vooral gezellig.

Dinsdagochtend was iedereen erg stil. Ook ik had niet veel te zeggen. Mijn zus, Salamatu, zei op een gegeven moment "Lianne is not happy at all!!" En dat klopte. Mijn familie ook niet. Toen iedereen naar school was, heb ik mijn koffers ingepakt. Toen mijn kamer helemaal leeg was, vond ik het wel even lastig. 's Middags zou ik met mijn broer, Macheed, mijn koffers naar the office brengen met een grote kar. Toen ik zat te wachten tot hij uit school was, kwam mijn moeder naar mij toe. Ze keek mijn lege kamer rond en begon te huilen :(. En jawel, jullie snappen het al, ik dus ook.

Mijn moeder, mijn nicht (Aisha) en mijn broer (Macheed) liepen mee naar the office. Onderweg haakten er een heleboel kinderen aan. Mijn andere zussen waren nog niet uit school. Die zijn later nog naar the office gekomen om gedag te zeggen. Salamatu, Aisha, Rahama en Azara kwamen met zijn 4en. Ze waren allemaal een beetje stil en zaten wat sip te kijken. Normaal praat Salamatu wel. Toen ze opstonden om weg te gaan, viel ze mij om de nek en begon heel hard te huilen. :(

Later kwam Zuleha nog met Macheed. Zij begon 2 avonden daarvoor al te huilen toen we het er over hadden. Nu had ze het er wel moeilijk mee, maar huilde gelukkig niet. Ik vond het echt heel lastig om afscheid te nemen van mijn familie hier. En ik ben blij dat ik dat achter de rug heb.

Als alles goed gaat, verlaat ik morgen Tamale om nog een week te gaan reizen samen met Namawu. We hebben nog niks gepland. Verschillende Ghanezen hebben haar gevraagd waar ze precies naar toe gaat. Toen ze antwoordde dat ze dat niet precies wist, werd er gezegd dat de blanke waar ze mee ging reizen vast al wel bustickets had gekocht. Want blanke plannen alles. Haha. Deze blanke niet dus. Het blijft dus nog een verrassing. 

Tot over een week!!!