Terug naar NL...

Tsja, ik zit alweer op t vliegveld te wachten... Het afscheid is achter de rug en ik kijk er nu naar uit om iedereen in NL weer te zien.
Het afscheid op de compound leek eerst erg makkelijk te gaan. Azare, Rahma, Zuleha en Azara gaven mij en hand en zeiden "doei". Mijn moeder en Sala pinkten wel een traantje weg, maar ook dat viel mee. Maar toen de taxi kwam, leek bij iedereen door te dringen dat ik echt weg ging en begon iedereen te huilen. Ook ik hield het niet droog...