Bevalling :(

Even een korte up-date. Er zullen er snel nog meer volgen.Hopelijk met goed nieuws.

Gisterenmiddag is mijn Ghanese moeder naar het ziekenhuis gegaan om te bevallen. Iedereen bevalt hier in het ziekenhuis. Eerder die middag heb ik nog even met haar gekletst en heb ik helemaal niks gemerkt. Op het moment dat ze vertrok had ze het duidelijk zwaar. Er was ook wat stress op de compound.

Begin van de avond gng Mohammed naar het ziekenhuis om nog wat spullen te brengen. Hij vroeg of ik mee ging. Bij het ziekenhuis gekomen, bleek mijn moeder naar the theater gebracht te zijn. Er mocht geen familie mee. Verder kon niemand mij vertellen wat dit was. Mijn familie leek dit zelf ook niet te weten. Thuis kwam ik er achter dat dit de ok is. Dus dat het waarschijnlijk een keizersnee zou worden. Voordat ik naar bed ging was er verder nog niks bekend.

Vanmorgen was ik al vroeg wakker en ik hoorde ook al gestommel op de compound rond 4 uur. Toen ik ging vragen of er al wat bekend was en vroeg of het een jongetje of een meisje was, vertelde Tolehatu dat de baby overleden was. Alleen Tolehatu en Azare waren op de compound. Beide spreken weinig engels, dus ik kwam niet veel te weten.

Toen ik rond 6 uur weer naar buiten ging, waren mijn broers, vader en nog wat mannen de baby aan het begraven vlak achter de was- en plasplaats. Ondertussen wist ik verder nog niks, behalve dan dat de baby overleden was. Ik vond dit moeilijk en vooral heel erg voor mijn moeder.

Van Mohammed krijg ik meestal de beste informatie. Hij vertrok zonder dat ik hem gesproken had. Toen hij terug kwam, vertelde hij dat mijn moeder nog in the theater was en dat nog niemand haar gezien had. Ik vond dat vreemd en maakte mij wel een beetje zorgen om haar. Ik weet dat het hier regelmatig gebeurt dat moeder en kind overlijden bij een bevalling. Ook vertelde Mohammed dat het een meisje was geweest en dat ze haar een naam hebben gegeven bij de begravenis, Awesetu.

Nu is Sala net terug gekomen van het ziekenhuis. Zij heeft mijn moeder kort mogen zien, omdat haar moeder daar om gevraagd had. Haar moeder heeft haar naar de compound gestuurd om geld te halen voor medicijnen. Sala zegt dat het goed met haar gaat. Toch is dat hier dan altijd maar de vraag. Vorig jaar is de broer van mijn moeder overleden toen ik in Ghana was. Toen vroeg ik ook af en toe hoe het met hem ging en dan was het antwoord ook altijd dat het goed ging. Zelfs nog een dag voor zijn overlijden werd mij vertelt dat het goed met hem ging. Het blijft afwachten dus. Ik hoop dat ik haar vandaag zelf kan bezoeken in het ziekenhuis. Maar dan moet ze eerst van the theater af zijn, want daar mag geen bezoek komen.

Nu maar bidden en hopen dat het goed komt met mijn moeder. En hopelijk kan ik dan de volgende keer weer een positiever bericht schrijven.

Liefs uit Ghana