Een confronterend bezoek aan F.

Vrijdagmiddag heb ik voor het Kassimproject F bezocht. Op zich is dat niks bijzonders, want dat doe ik wel vaker. Alleen gebeurde er wat dingen waar ik vantevoren wel verhalen over gehoord had. Maar als je er dan zelf bij bent, is het toch anders.

Toen ik bij F kwam waste zijn moeder hem eerst, zoals ze dat eigenlijk altijd doet. F zit altijd op de grond te spelen en die is hier behoorlijk stoffig. Dat maakt F ook behoorlijk stoffig. Na een wasbeurt brengt ze F dan naar mij en kan ik met F aan de gang. Ik zat een boekje met F te kijken toen er een man de compound op kwam. Hij kwam vertellen dat hij tegen de moeder had gezegd dat ze F naar het bos moest brengen en hem moest doden. Volgens de man was F geen man, maar een slang. Ik heb de man vertelt dat ik dat niet denk. Waarop de man vroeg of ik dacht dat F zou kunnen leren praten. Dat denk ik niet en dat heb ik ook gezegd. Ook heb ik de man vertelt dat ik denk dat F kan leren lopen. De moeder was hier zichtbaar blij mee. De moeder vertelde ook dat F als er vrijwilligers zijn niet zo veel doet, maar als de vrijwilligers weg zijn, doet hij ze na volgens moeder. Dus dat is positief. De man gaf aan dat F dan toch kon denken en misschien geen slang was.

Nadat de man vertrokken was, kwamen er 3 vrouwen de compound op. Een van de vrouwen begon F zomaar te slaan. Ik vroeg "why?". Waarop de vrouw hard ging lachen en daarna zei dat F dat nodig had, omdat hij een slechte geest had. Daarop heb ik gezegd dat F veel liefde nodig had. En ik heb F van de grond gepakt. De vrouw probeerde F nog een keer te slaan. Nu kwam de moeder tussen de vrouw en F en mij instaan en zei dat ze weg moesten gaan. De vrouw probeerde nog een keer uit te halen en vertrok hard lachend. Ik heb nog wat gelopen met F en nog wat gespeeld en ben weer vertrokken.

Onderweg heb ik Nicholas gebeld om hem over het voorval te vertellen en te vertellen dat ik mij zorgen maak. Hij gaf aan dat het vaker gebeurt en dat hij morgen zou gaan kijken wat er aan de hand was. Dat heeft hij ook gedaan. Alles was goed met F gelukkig. Wel gaf Nicholas aan dat we het goed in de gaten moeten blijven houden. Tegen de ouders heeft hij gezegd dat als er iets met F gebeurt ze uit moeten laten zoeken hoe het gebeurt is en door wie.

Ik vond het wel confronterend om het nu echt mee te maken dat mensen zo over gehandicapten denken hier. Gelukkig kon ik het bespreken met wat vrienden en familie hier. Ze reageerden gelukkig ook allemaal geschokt. Dus niet iedereen denkt er zo over. Dat is dan wel weer positief.

Vandaag ben ik weer naar F geweest en heb ik met hem gelopen, gelezen en gespeeld. Ik had wat foto's gemaakt van F met zijn looprek en liet deze aan het eind aan zijn ouders zien. Ze leken trots dat F echt rechtop liep met zijn looprek. Vandaag was het bezoek dus erg positief!

Happy x-mas!!!