Ghanese manieren
Tsja, soms lijkt het net of er weinig gebeurt, maar als ik dan bedenk wat ik wil schrijven, blijft er toch nog genoeg over. Dus hier zomaar wat avonturen van de afgelopen week.
Peace, de kat, had 4 jonge katjes. Naomi wilde er 1, een mannetje. Er was 1 mannetje in het nest. Zuleha wilde de kat Micheal noemen. Echt geen Ghanese naam. Uiteindelijk zou de poes Jackson gaan heten en was hij groot genoeg om bij zijn moeder weg te gaan. In NL zouden we nog wat langer wachten, maar hier kijken ze of een poes genoeg andere dingen eet en dat was zo. Dus kwam Naomi hem ophalen. Wat er met Jackson is gebeurt, weet niemand. Mijn moeder denkt dat hij onder de deur is gekomen. Hij is iig gestorven :(. En ondanks dat de dood hier meer bij het leven hoort, vond ik het toch fijn om te zien dat ook Sala hier wel wat moeite mee had. Naomi heeft een ander katje meegenomen, Willie. Er zijn er bij ons op de compound nog 2 over. En ik blijf het leuk vinden om te kijken hoe ze samen spelen.
Ik denk dat de grond van de compound erg vruchtbaar is. Er zijn veel geiten, schapen en kippen met jonkies of ze zijn nog zwanger. Vorige week zondag kwam ik thuis van de kerk en toen was een geit net voor mijn deur bevallen van 2 kleintjes. Op zich leuk, maar de plek was wat minder prettig gekozen, vond ik ;). Naast al deze zwangere dieren en mijn zwangere moeder, denk ik dat mijn 2 schoonzussen ook zwanger zijn. Ik heb het aan beide gevraagd, maar beide ontkennen het nog. Terwijl het volgens mij toch al wel heel duidelijk is. Tolehatu is denk ik ongeveer 4 of 5 maanden zwanger en Azare gok ik op ongeveer 3 of 4 maanden. Als mijn vermoedens kloppen en ik kom 16 december naar huis, ga ik dus alle 3 de bevallingen meemaken. Mijn moeder weet niet precies wanneer ze moet bevallen. Ze weet alleen dat het deze maand is. We wachten het dus rustig af.
Afgelopen week kwam ik er ook weer achter dan mijn blanke huidje toch echt minder kan hebben dan de Ghanese huiden. Na bijna 5 maanden hier, was ik op eens verbrandt tot mijn eigen verbazing. Het was mij al wel opgevallen dat de zon sterker was, maar zo sterk... Vervolgens heb ik mijn vader geholpen met mais van kolven af te halen. Het zijn kolven van vorig jaar en de mais is dus uitgedroogd. Hier gebruiken ze dat voor tz. Ik denk dat ik maar 5 maiskolven gedaan had en tot mijn eigen verbazing zat er daarna een blaar op mijn duim. Vervolgens moest iedere maiskorrel apart gecontroleerd worden. Sommige konden gebruikt worden voor tz, andere waren aangevreten door ongedierte en worden voor de kippen gebruikt. Wat een werk voor een paar maiskorrels.
Voor Friends of Kassim is father D terug. Dus kunnen er nu beslissingen genomen worden en dat is erg fijn. Voor het distributiepunt werd gelijk besloten dat er een container bij Cardis op het terrein leeg gemaakt zou worden. En dat werd ook gelijk de volgende dag gedaan. Wat een actie. Natuurlijk heb ik een handje geholpen. De volgende stap is het vullen van de container :). Er had een slang in de container gezeten. Hij had zijn huid laten liggen. Het bleef toch een beetje spannend of we die nog tegen zouden komen in een van de dozen. Maar ik heb hem niet gezien.
En dan ben ik afgelopen week eindelijk weer een keer naar Netcare International Kidscollege geweest. Ik werd weer hartelijk ontvangen. Nu was er in mijn ogen wel iets geks aan de hand. De regering heeft besloten dat er een weg moet komen waar nu een deel van de school staat. Op zich is het een goede ontwikkeling dat ze wegen asfalteren hier. Maar nog geen honderd meter van de school ligt een geasfalteerde weg die paralel loopt met de nieuwe weg. En vlak langs de school loopt een zandpad, dat volgens mij breed genoeg is om een weg te maken. Maar de regering heeft anders besloten. Ze schijnen om de 3 huizen een weg aan te willen leggen. Nu begrijp ik ook waarom er in ons dorp rode kruizen op sommige huizen staan. Deze staan ook op een plek waar een weg moet komen. Dus moeten deze mensen allemaal op zoek naar een andere plek. In NL maakt de regering soms ook beslissingen die ik niet begrijp en hier is dat niet anders. Er wordt dus veel geld uitgegeven aan wegbouw en ondertussen is Yumba special school nog steeds dicht, omdat de regering niet wil betalen. Voor mij niet echt logisch :(
Afgelopen weekend was er dan de voetbalwedstrijd waarbij NL en Ghana tegen elkaar speelde. Hier was iedereen er van overtuigd dat Ghana met 3-0 zou winnen. Toen NL met 1-0 voorstond, vertelde Mohammed dat Ghana in de laatste 5 minuten nog 3 doelpunten zou maken. Helaas is dat niet gelukt. Ik heb natuurlijk een feestje gevierd op de compound. De volgende dag kwamen mijn broers klagen dat ze slecht geslapen hadden omdat ze verloren hadden. Haha. Maar de WK-finale gaat gespeeld worden tussen Ghana en NL en dan wint Ghana. Zou leuk zijn, maar ik denk niet dat dit gaat gebeuren. Haha. En dat ze nu verloren lag niet aan het spel, hoor. Dit lag aan het veld. Dat was te slippy. Dus volgende keer wat meer zand en stenen op het veld en Ghana wint. ;)
Het is een lang verhaal geworden. Dus nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte.
Ik heb afgelopen week de camera van Naomi mogen lenen, zodat jullie dus ook van de bijbehorende foto's kunnen genieten :). Naomi, bedankt!!
Liefs uit Kanvilli
