Hand in Hand

Afgelopen week ben ik een week naar Hand in Hand geweest met Naomi. We hadden gemerkt dat het in Tamale niet echt lukte om ons er toe te zetten om te solliciteren, omdat er dan altijd allerlei andere dingen zijn die ons bezig houden. Dus hebben we de week in Hand in Hand gebruikt om een begin te maken met solliciteren en vacatures kijken. De eerste mailtjes zijn verstuurd. Maar tips voor leuke vacatures zijn meer dan welkom.

Op de terugweg verbaasde ik mij er weer eens over hoe anders dingen hier zijn. En ik moet eerlijk zeggen dat ik bij sommige dingen echt niet begrijp waarom ze zo anders zijn. Een van die dingen is dat ik onderweg weer behoorlijk wat gras en bomen zag branden. In NL en op het nieuws hoorde ik regelmatig van bosbranden die ze niet of moeilijk onder controle krijgen, bijv in Spanje, maar soms ook in NL. Hier in Ghana gaat dit vanzelf weer uit. Ik snap dat echt niet. Ik denk dat het hier veel warmer en droger is dan in NL en Spanje. Toch kost het daar meer moeite om bosbranden onder controle te krijgen. Hier wordt er niks aan gedaan en gaat het toch uit, zonder dat het hele stuk afbrandt. Als iemand mij uit kan leggen, hoe dit werkt, hoor ik dat graag.

Iets anders dat mij blijft verbazen is de manier waarop veel motorongelukken hier gebeuren. Ik heb in NL nog nooit gehoord of gezien dat een motor onderuit ging en dat de bestuurder er naast stond. Hier springen motorrijders op de een of andere manier van hun motor als ze onderuit gaan. De motor ligt dan op de grond en de motorrijder staat er vaak ongeschonde naast. Een knap trucje!

Inmiddels ben ik begonnen met het afronden van dingen. Ongemerkt zijn er dan toch meer lopende zaken die geregeld moeten worden voordat ik weg ga. Dus daar ben ik toch een soort van druk mee. En natuurlijk zijn er aan het eind altijd nog dingen die ik graag wil doen en die ik steeds voor mij uit heb geschoven. Nu begint de tijd te dringen, dus ben ik dat toch ook maar aan het plannen. Zo ga ik morgen met mijn moeder naar haar moeder. Zij woont in een dorp hier een uur vandaan. We gaan met de motorking daar naar toe en de volgende dag komen we weer terug. Waarschijnlijk slaap ik daar op een mat tussen de rest van de vrouwen daar. Ik ben erg benieuwd.

Bij Friends of Kassim wordt nog maar eens duidelijk dat de communicatie hier in Ghana toch wel heel anders loopt dan in NL. 2 medewerkers zijn gestopt met werken, maar dit is niet gecommuniceerd. Dus Nicholas gaat er vanuit dat zij hun taken nog uitvoeren, maar dat gebeurt niet. De 2 medewerkers denken dat Nicholas daar vanzelf wel achter komt, wat op dit moment dus ook gebeurt. Zoals jullie waarschijnlijk wel zullen begrijpen wordt het er allemaal niet duidelijker van. Ik ben benieuwd of dit nog opgehelderd wordt voordat ik hier weg ga...

Over 4 weken ben ik al weer terug in NL. Een raar idee, waar ik mij nog niet echt een voorstelling van kan maken. Voorlopig hier nog een paar weken genieten!!

Warme knuffel!!