Special Olympics

Deze week was het dan zover. Donderdag en vrijdag werden de Special Olympics gehouden. En ook nu viel weer op hoe anders dingen hier georganiseerd worden.

De hoofdorganisator kwam uit Accra. Dinsdagmiddag vertelde Pilsman dat hij de man uit Accra tussen 5 en 6 met het vliegtuig aan zou komen en dat hij hem dan op zou gaan halen op het vliegveld. ’s Avonds belde hij op dat de man uit Accra niet met het vliegtuig kwam, maar over de weg. Haha, echt typisch Ghana. De man uit Accra had het geld en alle andere informatie, dus daar moest op gewacht worden.

Woensdagochtend was de man uit Accra dan toch gearriveerd. Pilsman ging met hem op stap en ik zou even wachten tot ze weer terug kwamen. Dat even werd ruim 3,5 uur. Het wachten gaat me al beter af dan in het begin, maar 3,5 uur was toch ook voor mij te lang. Dus heb ik tussendoor 2x gebeld dat ik wat anders ging doen. Het antwoord was dan dat ze er aan kwamen. Niet dus! L Om 12 uur was ik er klaar mee en heb ik gebeld dat ik wat anders ging doen. Opnieuw was het antwoord dat ik moest wachten omdat ze er aan kwamen. Daar trapte ik niet meer in ;).

’s Middags om 3 uur zouden de vrijwilligers getraind worden. Ik had nog wat blanke vrijwilligers geregeld, dus zaten we op 3 uur te wachten. Rond half 4 werd alles klaar gezet. Het zag er allemaal erg professioneel uit met banners en borden. De training kon niet beginnen voor dat dit allemaal stond. Uiterlijk is erg belangrijk hier. Bij de training kregen we hele nuttige informatie ;). Het begon met de uitleg van wat een vrijwilliger en wat een atleet is. Dat duurde ruim een half uur. Daarna werden de commissies samengesteld en bleek dus dat alles nog geregeld moest worden. Na het samenstellen van de commissies ging iedereen aan de slag. Er werd mij hier en daar wat gevraagd om te doen. Een paar minuten later kwam Kaput, een leraar, om alles weer te veranderen. Het was inmiddels al rond 6-en, dus ben ik naar huis gegaan.

Donderdag zou om 9 uur gestart worden met de opening. Ook dat vinden ze hier erg belangrijk. En het zou Ghana niet zijn als dat niet 2 uur later begon. En de volgorde was erg belangrijk. Eerst een parade van de sporters en een speech van de directrice. Daarna moest de olympische vlam aangestoken worden. Er was een fakkel, maar de olie was er niet. Dus werd er iemand opuitgestuurd voor olie. Ruim een half uur later kon de ceremonie door gaan. En uiteindelijk werd de Olympisch vlag gehesen.  En kon er op het heetst van de dag gestart worden met sporten.

Ook bij het sporten stonden de regeltjes voorop. Vooral de registratie was erg belangrijk en kwam erg precies. Dus werd alles vaak 3x opnieuw opgeschreven, voordat de races konden beginnen. Na de 100 en 200 meter hardlopen was het al tijd voor de lunch.

De middag verliep een stuk soepeler. En was erg leuk!! Er werd vergesprongen, gewandeld, kogel gestoten en 400 meter gerend. De kinderen hadden het erg naar hun zin. Daarna was de prijsuitreiking, waarbij de eerste 6 een medaille kregen. En iedereen erg blij was. Ten slotte werden er nog finales gelopen van de 100 en 200 meter. Het was inmiddels al weer 5 uur geweest, dus daar heb ik niet meer opgewacht.

Vrijdag werd er gevoetbald. Dit was niet in het stadion, maar op het trainingsveld direct daar naast. Rond 9 uur werd er gestart met de eerste wedstrijden. Het kan dus wel ;). De sfeer was erg leuk en er werd enthousiast gevoetbald. Door Yumba werd er 2x in het eigen doel gescoord. Grappig om te zien dat beide teams dan blij waren. Het team van Yumba omdat het gescoord had en de tegenstanders omdat ze een punt hadden. Aan de het eind van de ochtend, denk ik, dat de man uit Accra het genoeg vond. De laatste wedstrijden duurde nog geen 5 minuten (de eerste 30 minuten). Om 12 uur was de prijsuitreiking en de sluiting. Om 1 uur was alles klaar.

Ik vond het erg leuk om te zien hoe groots dingen hier opgezet worden voor het oog (gebruik maken van het nieuwe stadion, banners en borden die opgehangen moeten worden, een vlag en olympische vlam) en hoe rommelig de rest van de organisatie dan is. De kinderen hebben duidelijk genoten en ook ik vond het erg leuk!!

In juli zijn de nationale special olympics in Kumasi. Wie weet kan ik daar ook wel naar toe.

Sportieve groet!!