Weer thuis na een heerlijke vakantie!!

Nadat we eerste week op en rond de compound hebben doorgebracht, zijn we vanaf Tamale richting Accra gereisd met verschillende tussenstops. We begonnen bij Mole, want een safari kan natuurlijk niet ontbreken als je hier in Ghana bent. De bavianen waren weer op pad voor eten. Een baviaan vond bij  ons op tafel een flesje slasaus. Dat wilde hij graag hebben. Mijn moeder wist niet hoe snel ze weg moest komen toen de baviaan bij ons over tafel liep op weg naar het flesje slasaus. De volgende ochtend stond er een baviaan aan de deur. Maar deze zat gelukkig op slot en dat hebben wij zo gelaten. Want een baviaan in de kamer dat hadden we liever niet. Tijdens de safari's waren hebben we veel olifanten gezien. Dat blijft toch indrukwekkend. En 's middags liepen er zelfs 3 bij het hotel.

Bij Nkoranza hebben we een uitstapje gemaakt naar de waterfalls. Daar hebben we ook heerlijk kunnen zwemmen. En het blijft een mooie waterval om te zien. Heel breed en het water komt met veel lawaai en kracht naar beneden.

Ten slotte hebben we bij Kosa aan het strand heerlijke dagen gehad. Ook daar konden de uitstapjes naar Elima en Kakum natuurlijk niet uitblijven. En daar hebben we heerlijk uit kunnen rusten.

Gisteren ben ik weer thuis gekomen en zijn ook mijn ouders en Jesse zonder vertraging weer veilig in NL aangekomen. Toch ook altijd weer fijn!

Tolehatu en de baby waren donderdag al uit het ziekenhuis naar huis gekomen. De baby is echt nog heel erg klein. Hij heeft nog niet eens 2 weken in de couveuse gelegen. Ik vind dat best kort voor een baby die 2 maanden te vroeg geboren is. Maar tot nu toe gaat alles goed en is iedereen hier blij dat ze thuis zijn. Iedere keer als ik hem zie, ben ik weer verbaasd over hoe klein en dun hij is. Ondertussen lopen er de hele dag mensen in en uit om de moeder en het kind te bekijken. Ze doen hier niet aan rustuurtjes voor moeder en kind. Vaak zit de hele hut vol met vrouwen en kleine kinderen. Een gezellige drukte. Maar ik kan me ook voorstellen dat Tolehatu af en toe behoefte heeft aan rust.

Tolehatu slaapt nu niet meer in de kamer bij haar man. Deze baby huilt op het moment niet zo veel, maar anders valt hij de vader misschien lastig. Pfff, wel de lusten en niet de lasten hier voor een man. Daarbij heeft de vader geen werk, dus wat zou het uit maken als hij een nacht niet goed kan slapen omdat de baby huilt. Hier moesten ze er hard om lachen toen ik vroeg waarom dit was. Ach ja, iedere cultuur zijn eigen gebruiken. Nu is het de bedoeling dat mijn moeder Tolehatu helpt met de baby. Toen ik vroeg of Azare, die nog zwanger is, straks dan ook bij mijn moeder in de hut ging slapen, werd mij vertelt dat dit niet zo is. Zij heeft al een eigen kamer. Dus dan heeft haar man geen last van het gehuil van de kinderen. Het verschil tussen mannen en vrouwen blijft voor mij krom.

Ik zal proberen ook wat foto's te plaatsen. Helaas is dat met het internet hier soms wat lastig. Maar ik blijf het proberen.

Liefs Lianne