Eerste ervaringen op de compound

  Inmiddels ben ik bijna 2,5 week in Kanvilli op de compound. Het is goed om hier weer te zijn. De eerste tijd bestond voornamelijk uit het begroeten van mensen. Dat is hier erg belangrijk en dus doe ik daar aan mee. Zo ben ik natuurlijk bij Nicolas geweest en heb ik Pilsman al gezien. Daarnaast ben ik gaan groeten op de school. De headmaster was er niet, maar zijn assisent wel en ik werd er enthousiast ontvangen. Vervolgens bleek ik eerst naar de oprichter van de school te moeten, dus ben ik daar met Mohammed naar toe geweest. De komende periode zal ik nog meer mensen gaan begroeten. Zo ben ik nog niet bij de chief geweest en heb ik Mr Zack nog niet ontmoet. 

Naast het groeten van mensen heb ik meegeholpen bij de dagelijkse taken op de compound. Zo heb ik een paar keer water of andere spullen naar de school gebracht waar Sala eten verkoopt en ben ik met Zuleiha mee geweest als NMa haar op pad stuurde om iets weg te brengen of op te halen.

Ook heb ik geholpen bij het stampen van gedroogde yam schillen (zie ook het filmpje). Dat hield ik 5 minuten vol, omdat ik daarna een blaar op mijn hand kreeg. Mijn handen raken daar vanzelf aan gewend. 

Helaas viel het voor mijn lijf niet mee om om te schakelen. Er waren veel mensen ziek op de compound. Ik dacht steeds dat de klachten kwamen doordat ik moest wennen. Toen ik koorts kreeg en naar de drugstore ging voor een malaria- en een typhoid test, bleek de typhoid test positief. Daarom ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Daar hebben ze een uitgebreid bloedonderzoek gedaan en wat andere testen. Daar bleek ik geen typhoid of malaria te hebben, maar wel een bacteriële infectie aan de longen. Inmiddels voel ik me na de eerste dagen antibiotica weer wat beter. 

Er blijkt een goed nieuw ziekenhuis in de buurt te zitten. Dat is fijn om te weten. Het zit hier op een kwartiertje lopen vandaan en mocht ik wel opgenomen worden dan is het dus ook makkelijk voor de familie om hier eten te brengen, want dat krijg je hier niet in het ziekenhuis. Zo heeft ieder nadeel dus zijn voordeel. 

Op de compound weten de kinderen mij inmiddels te vinden voor hun huiswerk. De eerste paar keer kwamen ze 's avonds laat nog met hun huiswerk of 's morgensvroeg voordat ze naar school gingen. Ik heb gezegd dat ik ze wel willen helpen, maar dan graag 's middags. Mubaric kwam gisteren uit school samen met Memuna met zijn huiswerk. En dat ging een stuk makkelijker dan 's avonds laat. Hun ouders kunnen niet lezen en schrijven en spreken ook geen Engels, terwijl het huiswerk allemaal in het Engels is. Ook Mubaric begrijpt weinig van Engels, maar hij kan wel de juiste woorden naschrijven... Dat is toch een begin...

Om een beeld te geven van de compound heb ik een filmpje gemaakt. Ik heb ook nog wat andere filmpjes en foto's geplaatst. Hopelijk krijgen jullie zo een beetje een beeld van het leven hier. 

Liefs Lianne