Schoolsystemen

Ik blijf me hier verbazen over hoe dingen geregeld zijn. Dit keer zal ik jullie een inkijkje geven in wat ik hier zie van de schoolsystemen.

Eerst werd er gezegd dat de scholen 26 september weer zouden beginnen. Vervolgens werd er gezegd 26 september of 3 oktober. Ik dacht dat de mensen hier dat gewoon niet weten. Maar het bleek de regering te zijn die de school kalender heeft gewijzigd. Inmiddels heb ik een brief gezien van de Ghana Education Service (GES) waar in staat dat de scholen 3 oktober weer beginnen. De datum van deze brief is 13 september. Ruim op tijd dus… nu snap ik dus ook dat ze hier op de compound nooit precies weten wanneer kinderen weer naar school moeten. 
Aan de directeur van de GES of hij me het jaarrooster van het nieuwe schooljaar door kon geven. Het antwoord daarop was dat daar nog geen beslissing over genomen was. Het blijft dus afwachten wanneer de vakanties gepland zijn.

Voor het project betekent dit ook dat het een week later start. Dat is eigenlijk wel erg fijn, want dat geeft mij een week extra de tijd om dingen te regelen. Het blijft allemaal kort dag, maar dit haalt de druk er een beetje af. Zeker met de tijd die het hier kost om dingen te regelen zorgt dat ervoor dat er waarschijnlijk meer dingen geregeld kunnen zijn voor de start.

Afgelopen weken zijn er examens gemaakt. Dit gebeurt hier vanaf KG 2 (groep 2). Afgelopen week kwamen de kinderen terug met de uitslagen. De uitslagen zijn hier in procenten. De kinderen kwamen trots hun examens laten zien. (Hun ouders kunnen niet lezen en geen Engels, dus daar kunnen ze het niet aan laten zien.) De uitslagen verraste mij. Vaak komende de kinderen huiswerk bij mij maken. Ze begrijpen dan weinig van wat ze moeten doen. Alles gaat in het Engels en dat begrijpen de meeste kinderen niet echt. De uitslagen waren vaak tussen de 50 en 100%. Van een jongen van 12 waren de uitslagen tussen de 20 en 35%, terwijl hij aardig Engels spreekt. Ik vroeg aan Zuleiha hoe dat kon. Ze vertelde dat de vragen voor hem niet voorgelezen waren. Dat is wat hier vaak gebeurt. Ook zijn er vaak oudere kinderen in de klas om de jongere kinderen te helpen (of antwoorden voor te zeggen). Dus de vraag is hoe betrouwbaar deze uitslagen zijn… Voor zo ver ik heb begrepen gaat iedereen door naar de volgende klas, ook de jongen met de lagere resultaten. 
Het blijft lastig inschatten wat het niveau hier is, omdat de kinderen geen les krijgen in hun moedertaal. 

Voor het project heb ik boekjes in Dagbani met woorden en klanken. Dit zijn beginners boekjes om te leren lezen en klanken te leren herkennen. Ook daar zal een deel in het Engels zijn, omdat dat de taal is waarin hier onderwijs gegeven wordt. Daarnaast zal er gekeken worden hoe kinderen zich duidelijk kunnen maken wanneer ze niet kunnen praten. Mogelijk kunnen we hiervoor picto’s gebruiken of gebaren. Ook hun omgeving zal dit dan moeten leren gebruiken. Vaak zijn ouders ongeschoold waardoor ze ook niet automatisch picto’s zullen kunnen lezen. Dat is in NL niet voor te stellen omdat we met een blik snappen wat er bedoeld wordt. Hier is dat niet zo. Dus ook daar gaan we mee aan de slag in het project. 

Het gaat hier dus allemaal net even anders dan in NL…