Watertekort…

De ontwikkelingen bij !nclusion gaan erg snel. Er worden grote stappen gezet, maar er moet ook nog veel gebeuren. Het is bijzonder om te zien hoe alles zich ontwikkelt.

De afgelopen weken ben ik bezig geweest om zaken officieel te regelen bij de Ghana Education Service (GES). In januari had ik hier al een brief voor geschreven. Deze brief was niet goed opgeslagen en konden ze niet meer terugvinden. Gelukkig had ik een kopie. Dit bleek niet de juiste route te zijn. Dus heb ik een nieuwe brief geschreven. Hiermee moest ik eerst naar de districts directeur, die er dan een begeleidende brief aan toe moest voegen. Daarmee moest ik naar de regionale directeur. Die er ook een brief aan toe moet voegen. Als die brief er is, kan het hele pakket naar de landelijke directeur. Daar krijg ik dan als goed is een officieel bericht van terug. 
Ondertussen heeft de regionale directeur laten weten dat de kinderen van !nclusion ingeschreven kunnen worden bij de school. Dat heeft verschillende voordelen, dus dat hebben we direct gedaan. 

De kinderen wennen steeds meer in de klas. Dat is mooi om te zien. Daardoor ontstaat er vooral bij de jongere kinderen ook meer ruimte om wat te doen. Waar bijvoorbeeld Suabida de eerste weken vooral achter de leraressen aanliep, komt er nu een klein beetje ruimte om klapspelletjes te doen. 
Ook nodigen we regelmatig ouders of verzorgers uit. Zo hebben we afgelopen week de broer van Adinan uitgenodigd. Hij vertelde iedere dag met gebaren dat hij naar iemand wilde om spul voor in zijn neus te halen waar hij energie van kreeg. Adinan is 17 en heeft een verstandelijke beperking. Hij kan daardoor niet zelf hiermee stoppen. Dit hebben we met zijn broer besproken. Die gaat nu aan Adinan vragen de persoon waar hij dit van krijgt aan te wijzen, zodat hij kan vragen dit niet meer aan Adinan te geven.

Ondertussen vragen ook de dagelijkse klussen op de compound nog steeds veel tijd. Zo help ik s morgens voordat ik om half 7 vertrek met het schillen van de yam op de compound. 
Er komt al ruim twee weken geen water uit de kraan op de compound. Helaas is dit niet alleen zo bij ons op de compound, maar in het hele dorp. Dat geeft dus allerlei extra uitdagingen. Zo moesten we afgelopen week s avonds laat water halen uit een reservoir bij een school. Een andere avond werden alle gallons in de motorking gezet en ging Majeed deze een dorp verderop vullen. 
Twee dagen geleden leek het of het flink zou gaan regenen. Dus stonden overal emmers, bakken en teilen onder de daken om het regenwater op te vangen. Helaas viel de hoeveelheid regen tegen en waren de bakken nog niet eens voor een kwart gevuld. Geen extra water dus om mee te wassen of schoon te maken helaas.

Bij !nclusion hadden we 6 gallons die gevuld waren met water door meisjes van de school. Toen we de eerste gallon opende bleek dit water echt heel erg te stinken. Dat was een flinke tegenvaller. Zelfs schoonmaken lukte niet met dit water, omdat het hele lokaal dan stonk. Dus moest al het water weg. Zelfs het goed schoon maken van de gallons viel niet mee. De geur ging er moeilijk uit. Uiteindelijk is dit redelijk gelukt met stenen, spons en zeep. Nu is ook daar een water een uitdaging. 

Warme groetjes uit Kanvilli!